روزنوشت های کرونایی 11

📆 یک شنبه 29 تیر 99
امروز آنچه می ترسیدیم بر سرمان آمد. اعلام شد، مراسم مسلمیه حرم حضرت عبدالعظیم برگزار نمی شود.
 تا دیروز اگر در مورد برگزاری مراسمات محرم و چند و چون برگزاری آن در ایام شیوع این ویروس، سوال می شد، اولین نکته که به ذهن متبادر میشد، برگزاری مسلمیه حرم حضرت عبدالعظیم بود. مواجهه مسئولین و دست اندرکاران با این مراسم می توانست شاخص خوبی برای سایر مراسم ها باشد. چرا که قدمت و اصالت این مراسم، در کنار برگزاری آن در فضای باز، می توانست بهانه خوبی برای متولیان امر هیئت و روضه باشد. کافی بود، مسیر حرکت دسته های عزاداری را از بازار به یکی از خیابان های پت و پهن اطراف حرم که محوطه پارکینگی هم دارند، انتقال دهند. با این تدبیر اولا مشکل سرپوشیده بودن بازار و ثانیا رعایت فاصله فیزیکی حل میشد. صحن و حرم هم که بحمدالله اینقدر بزرگ هست که بتوان از تمرکز مردم در یک صحن و رعایت نکردن فاصله فیزیکی، جلوگیری کرد.
نمی دانم متولیان حرم ترسیده یا تنبلی کرده اند یا مسئولین وزارت بهداشت، زورشان چربیده. هرچه هست، فعلا اولین آوردگاه فصل محرم را کرونا پیروز شد.
 البته اوضاع محرم با ماه رمضان قابل قیاس نیست. قطعا محرم پرکش و قوسی خواهیم داشت. در این بین خدا به داد اهالی، صاحبنظران و متولیان فرهنگ و معنویت برسد. طراحی و تدوین مراسمات و برنامه های جایگزین برای محرم، کار آسانی نیست. شور جزء لاینفک مراسمات محرم است، نه فضای مجازی و رسانه ملی و نه انواع اقسام رزمایش ها و برنامه های جهادی نمی تواند شور و احساس مردم را تخلیه کند. خودشان فرموده اند:
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ (ع) حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً.
این حرارت در محرم به اوج خود می رسد.
 مسلمیه فرصت خوبی بود تا بغض های نترکیده از اسفندماه، را منفجر کنیم و کنارشان بگذاریم تا برای جنگ با این ویروس لعنتی، انرژی مجدد بگیریم.
حال که مسلمیه حرم منتفی شده، منتظرم ببینم با عرفه چه می کنند. این فقره، مختص تهران نیست. در همه جای کشور، جاری و ساری است. مثل مراسم شب قدر.
38w