روزنوشت های کرونایی 12
📆 چهارشنبه اول مرداد 1399
روح الله رجایی را مطلقا نمی شناسم. آخرین بار روزنامه جام جم را در ایام دبیرستان خریده و تورق کرده ام. اتصالی هم به هلال احمر ندارم. جز یک دوره آموزش کمک های اولیه، در سال هفتاد و خرده ای. حتی صفحه اینستاگرامش را هم فالو نداشتم. وقتی مبتلی شد، نم نمک رفقای رسانه ای اش، که اغلبشان را فالو دارم، شروع کردند به ختم قرآن و زیارت برای شفایش. از همان روز حسادت کردم و به این فکر کردم که چقدر خوب می شد اگر من هم چند تا از این خبرنگاران و فعالین فضای مجازی را به عنوان دوست و رفیق برمی گزیدم ...! گرچه رفقای خودم هم در این وانفسای کرونا، چندماه یکبار هم آماری از من دور از وطن نمی گیرند که سالمم یا مبتلی و البته متقابلا من هم آنقدر بی معرفت هستم که آماری از آنها نگیرم. هر کدام در کنج زندگی مشغول بازی خودمانیم. فقط به رفاقت شهره ایم!
تا روزی که مرحوم شد. خبرش را صبح دیدم. باز هم عین خیالم نبود.
ولی دم ظهر، بعد از نماز ظهر، صوت منتشر شده از روح ا... حسابی تکانم داد.
هر جا دلت گرفت بگو جان. بگو یا حسین. توکلت به خدا باشه. تو که تنها نیستی. تو که بیکس نیستی. توکلت به خدا باشه ... ناامید شیطانه ...
با آن لهجه ریز مشهدی، وقتی حرف میزد، احساس کردم رفیق خودمه. داره منو دلداری میده. احساس کردم با منه.
شروع کردم زار زار گریه کردن. پشت میزم، تو محل کار، چشمهایم شد کاسه خون!
چقدر دلم چنین رفیقی خواست!
شب کنجکاوتر شدم. پروفایلش را شخم زدم. خاطرات دوستانش را خواندم. دنبال وجه قرابت می گشتم. دست آخر معما را با دو جواب حل کردم:
احب ا... من احب حسینا.
حاج اصغر زنجانی، آن پیرغلام روشن دل، خیلی وقت ها زبان می گیرد و می گوید: حسینچینین ورثه سی، حسینچی دی. حسینچی، شاید از معدود واژه ها باشد که معادل فارسی اش، معنای لفظ ترکی را نمی دهد. حسینچی ورثه حسینچی است.
هر آنکسی که قدم زد در آستان حسین
عزیز هر دو جهان شد، قسم به نام حسین.
خلوص و اخلاص. جایی آقا، در وصف غوغای بوجود آمده بعد از شهادت شهید حججی گفته بود: " یک خصوصیّتی در این جوان وجود داشته، اخلاص این جوان و آن نیّت پاک این جوان و به موقع حرکت کردن این جوان و ... این موجب شده که خدای متعال، نام این جوان شما را، شهید شما را، بلند کرد."
روح الله قطعا مخلص بود که اینطور دل ها را منقلب کرد. خیلی ها ندیده و نشناخته برایش گریه کردند. این را از نوشته های شما فهمیدم.
