وزیر علوم. رئیس جمهور و رئیس دفترش. استاندار و امام جمعه و نمایندگان مجلس زنجان و همشهریان بخوانند

پست وبلاگ یا رئوف

یا رئوف...

با سلام خدمت مخاطبان بالا

دیروز بعد از افطار شنیدم. مات و مبهوت ماندم. مستقیم و مست رفتم پای کامپیوتر. در گوگل زدم برکناری پرفسور ثبوتی. خبر واقعیت داشت. مهر و ایسنا آنرا انعکاس داده بودند و چند وبلاگ. عده ای خبر از انقلاب فرهنگی دوم می دادند. عده ای هم خاطرات خود را با پرفسور مرور کرده بودند و افسوس می خوردند. با یکی از دانشجویان مرکز تحصیلات تماس گرفتم. آنها هم بهت زده بودند. تنها کاری که می کردند امضای طومار بود. اهل آشوب نیستند، چون پرفسور آنها را این طور بار نیاورده است. ارزشی بیش از اینها برای وی قائل هستند که بخواهند با آشوب چهره استادشان را خدشه دار کنند.

و اما حضرت آقای دانشجو؟؟؟ وزیر محترم علوم در تمام عمرت نام پرفسور ثبوتی به گوشت خورده؟ اصلا سری به مرکز تحصیلات تکمیلی در علوم پایه زنجان زده ای؟ در صفحه گوگل جستجو کن: یوسف ثبوتی. فقط ویکی پدیا را بخوان. آنگاه متوجه می شوی که چه کسی را عزل کرده ای و چه کسی را به جای او منصوب نموده ای. شما ششمین اختر فیزیکدان دنیا. شاگرد مبرز پرفسور حسابی. اولین استاد نسبیت و کوانتوم ایران. موسس رصدخانه شیراز و موسس مجهز ترین دانشگاه ایران و نگارنده صدها مقاله معتبر بین المللی، برگزیده اولین دوره همایش چهره های ماندگار و ... را معزول کرده و به جایش معاون نمی دانم چی منطقه شمالغرب دانشگاه آزاد را گذاشته ای!!!

من شما را نه به عنوان وزیر علوم، که به عنوان یک فرد بیسواد عادی به زنجان دعوت می کنم. با هم به مرکز پردیس علوم پایه برویم. مطمئن باشید با دیدن فضا و امکانات حتی اگر بیسواد ترین فرد روی زمین باشید تحریک می شوید شروع به درس خواندن کنید. کالجی که  (عمدا نمی گویم دانشگاه) اطرافش خبری از حصار و دیوار و درب نیست و از 20 سال پیش تا به امروزبه اذعان ثبوتی تنها مورد سرقت از آن 20 متر شلنگ آب بوده است. کالجی که خوابگاه آن در خود دانشگاه مستقر است و دانشگاه 24 ساعته باز است. اساتید و آزمایشگاه ها 24 ساعته در دسترس هستند و پرسش از اساتید 24 ساعته مقدور. اگر پا در این فضا بگذارید خودتان پی خواهید برد که با بودجه های ابلاغی شما از وزارت علوم نمی توان چنین امکاناتی را فراهم کرد. این پرفسور ثبوتی است که با نیت خیر خود ابتدا با فروش خانه ای که در شیراز داشته و بعد 20 سال تعامل با خیرین کشور چنین فضایی را فراهم آورده است. او می توانست چنین فضایی را در اقصی نقاط ایران فراهم بیاورد ولی زادگاهش را برگزید(قابل توجه همشهریان). پرفسوری که با کمترین ادعا در سخنرانی های خود تکه کلامش این است که شما دانشجوی فیزیک هستید خب منم یه کم فیزیک بلدم.

آقای وزیر با همه این اوصاف اگر کنارگذاشتن پرفسور را به خاطر کهولت سن قبول کردیم که البته نمی کنیم چرا که بارها او را با دانشجویان مرکز در کوهستان های اطراف شهر دیده ایم. ولی فرض محال محال نیست. به چه حقی چنین رئیسی  را برای این کالج برگزیده اید. شخصی که هیچ آشنایی با این فضا را نداشته و انس و الفتی با اینجا ندارد. مطمئنا دلسوزی پرفسور را هم نخواهد داشت. خود آقای رئیس جمهور کجای دانشگاه آزاد را قبول دارد که معاون اداری و مالی منطقه شمالغرب آنرا به سمت بین المللی ترین دانشگاه کشور برگزیده اید؟ واقعا روی این کار، کار کارشناسی شده است؟ لااقل می توانستید یکی از شاگردان مبرز ایشان را که با فضا و اقدامات ایشان آشنا است را به این سمت برگزینید.

آقای رئیس جمهور و جناب آقای مشایی آیا باز هم رویتان می شود همایش بزرگ ایرانیان خارج از کشور را برگزار کنید و ایرانیان مقیم خارج را به ایران دعوت کنید که فضا فراهم است برای کارکردن؟ شما که نخبه گان ایرانی داخل کشور را برنمی تابید. کاش یکی از آن اعتبار و ارزشی که به ایرانشناس خارجی که دوست داشت قبرش در اصفهان باشد دادید را به نوابغ ایرانی که عمرشان را وقف ایران و ایرانی کرده اند می دادید. آقای بهرام مبشر، آقای فیروز نادری و شاگردان پرفسور ثبوتی که در ممالک کفر تحصیل و در ناسا و اسا کار می کنید، شرایط مهیا است. پشت اسکناس های 5 هزار تومانی چاپ کرده ایم: اگر دانش در ثریا باشد مردمانی از پارس بدان دست می یابند. این تنها امتیاز و ارزش دانشمندان ایرانی است. چقدر شانس آورد چمران که شهید شد. چقدر شانس آورد موسس پژوهشکده رویان که به رحمت ایزدی پیوست و گرنه بلایی سرشان  می آوردیم که آن سرش ناپیدا بود. وزیر شما به بهانه جوانگرایی کسی را عزل کرد که در کلام مقام معظم رهبری هر تار مویش میلیاردها می ارزد.خواستم بگویم فردا شاید مصاحبه او را با بی بی سی ببینید ولی او را بسیار شخیص تر از اینها می دانم. او پرورش یافته زنجان نجیب است.

دکتر سعد الله نصیری قیداری نماینده زنجان در مجلس شورای اسلامی هیچ می دانی که تمام رای خود را مدیون پرفسور ثبوتی هستی؟ از شما که از شیراز شاگرد ایشان بودی انتظار بیش از این است. برای یک بار هم که شده برای زنجان و مردمش نمایندگی کن. لااقل در حد ماجرای مددی. لااقل یک سوال از وزیر علوم. اصلا علم مگر بازنشستگی بر می دارد؟

جامعه فیزیک کشور. نشان دهید که یتیم شده اید. پرفسور عجب شیر زاده بعد از ثبوتی نوبت شماست. خودت بار و بندیل را ببند و راهی ینگه دنیا شو. محترمانه و گرنه کارمند ساده وزارت علوم هم نامه تقدیر و تشکر و هم نامه عزل را می ده دستت.

واما ما ملت شریف و نجیب زنجان. اگر آن روز که عوض یک بزرگراه یا بلوار نام پرفسور ثبوتی را بر یکی از خیابان های شهرک صنعتی علی آباد گذاشتند فریاد بر می آوردیم، الان اوضاعمان این نبود که فلان یاردان قلی عوض پرفسور بد اخم ولی دلسوز شهرمان رئیس بین المللی ترین دانشگاه ایران شود. شاید پرفسور اینقدر برایمان قابل دسترس بود که قدرش را ندانستیم. همه ما در خیایان های شهر او را در حالی که دستانش را در پشتش گره زده و قدم می زند، دیده ایم. او را در مجالس فاتحه خوانی خود، شریک غمهای خود یافته ایم. با همه این اوصاف دیگر نجابت جایز نیست. همشهریی که در زمانی که زنجان، هیچ حرفی برای گفتن نداشت، علوم پایه را در زادگاهش بنا نهاد. دانشگاهی که نامدار ترین اساتید دنیا فقط با یک تلفن پرفسور راهی آنجا می شدند تا 2 ساعت سخنرانی کنند و باز گردند. پرفسور ثبوتی نجابت بر نمی دارد. او شناسنامه همه ماست. گنبد سلطانیه علم و دانش ماست. استاندار و امام جمعه محترم شهرمان، از شما انتظار دارند این مردم.

چقدر دلم می سوزد. یاد روزه خواری علی کریمی افتادم که چقدر سایت و وبلاگ در حمایت و توجیه عملش مطلب نگاشتند و از او حمایت کردند. یا یاد فرزاد حسنی که به خاطر عدم اجرای برنامه ماه عسل از سویش چه اوضاعی شد در سایت ها و وبلاگ ها و روزنامه ها. حقمان است. حقمان است. حقمان است. وقتی علی دایی با تمام وقاحتش در شبی از شب های ماه رمضان تا هنگام سحر جلوی تلویزیون مسحورمان کند که پول بیت المال را چگونه تاراج کرده اند و ما هم فقط تماشاگر باشیم. آنوقت نامه برکناری پرفسور ثبوتی را کارمند ساده وزارت علوم بدهد دستش. آنهم به جرم استفاده صحیح از بیت المال.

پرفسور ثبوتی:  خودت را وقف چه کسانی کردی؟ خداوند اجرت دهد. همین...

یاد آیت الله صائنی افتادم. خدایش بیامرزد.

کاممان شیرین شد از هسته ای شدن ایران...

پی نوشت:

استاد مشایخی برای من بسیار قابل احترام است . آن دیالوگ زیبا در کمال الملک را هرگز فراموش نمی کنم وقتی استاد نقاش به ناصرالدین شاه گفت: در ممالک دیگر هنرمند چون من فراوان است و آنها همه را به غایت تکریم می کنند. اما در اینجا فقط من یک نفر هستم و شما با من چه کردید ……