لاف می زنم...
از ظهر فکرم مشغول ماجرای سیل و بسیج نیروهای مردمی است. در فضای مجازی پیگیر تصاویر و ویدئوها هستم... از اقصی نقاط ایران انواع آدمها با انواع مشاغل راهی مناطق سیل زده شده اند و بیل می زنند...
همه این مسایل که ذیلا می نگارم در روزی به ذهن خطور کرده که مسئله مربوط به اشتغالم شاید باید مهم ترین دلمشغولی ام باشد ولی...
از شما می پرسم، اگر العیاذ بالله جای حضرت صاحب (عج) بودید چه کسی را برای سربازی انتخاب می کردید؟ من اگر بودم... سربازانم را از میان همین آدمهای حاضر به یراق گلی انتخاب می کردم. مهندس اگر لازم داشتم، پزشک یا ... هر پست و رسته دیگر...
من اگر جای ایشان بودم، خودم را انتخاب نمی کردم، خودی که پشت میز نشسته ام و کارهای روتین اداری ام را انجام میدهم و البته آرزوی سربازی حضرت را هم دارم. ولی برای عدم کمک به هموطنانم غربت همسر یا نداشتن مرخصی یا وضعیت معلق این ایام را بهانه می کنم...
کسانی که در جنگ برگزیده و شهید شدند یا توفیق تجربه فضای معنوی جبهه را داشتند، کسانی بودند که بر همه این بهانه ها فائق آمدند، دل را زدند به دریا و خدایی شدند...
می خواهم بگویم خوشبختانه اینجا جنگ نیست که اعتراف کنم از تیر و صدای خمپاره و ترکش میترسم و استعداد رزم ندارم... نه... اینجا نمی غیرت می خواهد و یک بیل با بادگیر...
از ظهر ذهنم درگیر این است که چرا همین چیزها را هم ندارم!!!
کاش با حضورم، با گلی شدنم، با بیل زدنم اعلام می کردم که آماده ام. آماده بریدن از همه چیز... آماده خدمت... ولی آماده نیستم!!!
#اعتراف
#ثبت_در_تاریخ
#ظهور
#سربازی_امام_زمان
#خیلی_بی_عرضه_ای
#برنده_نمیشی
#لاف_میزنی
