به بهانه تعطیلی کسب و کارها بخاطر کرونا
اوایل من هم مثل خیلی از منتقدان، معتقد بودم، دولت باید همه کسب و کارها را مثل ایام نوروز به اجبار تعطیل می کرد تا بعد ازسپری شدن یک یا دوماه، با فراغ بال سری به پدر و مادرم در شهرستان می زدم و بعد به محل کار بازمیگشتم...
اما امروز...
نظرم عوض شده.
راستش را بخواهید دولت حق دارد. مردمی که مغازه های خود را باز کرده اند و با دیدن دوربین صدا و سیما، کرکره را پایین میکشند هم حق دارند.
من کارمند فلان نهاد یا سازمان شاید خیلی هم کیفور باشم از اینکه در بهترین شرایط با زیرشلواری در منزل، پشت لپ تاب مشغول دورکاری هستم و سر ماه نهایتا با چند روز تلورانس، شندر غاز حقوق به حسابم واریز می شود که البته در این شرایط تعطیلی، مبلغی گزاف از آن پس انداز هم خواهد شد. فلذا باد در غبغب انداخته و مدعی بی عرضگی و ناکارآمدی دولت در تعطیلی طولانی مدت مشاغل می شوم.
اما وقتی خودم را جای مغازه دار میگذارم، به او حق می دهم. چونکه همه برنامه های فروش سودآورش از اول اسفندماه و اصطلاحا شب عید آغاز میشد و پس انداز یکسالش را در این ایام، از قبل فروش شب عید تامین میکرد تا یکسال آتی را با خیال راحت، با تکیه به آن، کجدار و مریز گذران زندگی کند...
ولی بواسطه شیوع بیماری، دقیقا در همان موقع که باید می فروخت، به کسادی افتاد.
موعد پرداخت اجاره مغازه، موعد پرداخت اجاره منزل، موعد پرداخت حقوق و عیدی کارگر مغازه، موعد پرداخت اقساط وام غیرقرض الحسنه که صرف خرید جنس برای فروش شب عید شده، موعد چک هایی که به پشتوانه فروش همه ساله شب عید، برای ۲۷ اسفندماه، صادر شده بودند...
فرارسیده.
علاوه بر اینکه در این مدت، چیزی نفروخته ، بلکه پس انداز سال نیز ته کشیده است.
همه چیز غیرقابل پیش بینی جلو رفته.
اوعده های صدمن یک غاز دولت هم دیگر دلگرمش نمی کند. هنوز به یاد دارد، پنج ماه پیش را...
تا ساعت ۱۰ شب، به ملتی که فرصت تعطیلات آخر هفته را در صف پمپ بنزین می گذراندند، می خندید و به زن و بچه اش میگفت: «ملت قاطی کرده اند. دولت که همین هفته پیش اعلام کرده، تا پایان سال ۹۸، افزایش قیمت بنزین نداریم.»
اما ساعت ۱۲ شب، این زن و بچه مرد بودند که به تحلیل ها و اخبار وی می خندیدند. چرا که بنزین ۳ برایر افزایش قیمت داشت!
با این اوصاف می بایست به کدام وعده و وعید دولت اعتماد کند...
غرولند زن و بچه و انواع اقسام خرده فرمایشات با پس زمینه ولخرجی در ایام عادی سال، مزید برعلت شده تا بای نحو کرکره مغازه را بالا بکشد، شاید چیزی ته جیبش را پر کند. بر سردر مغازه به خط نستعلیق چرک مال نوشته:
بر در شاهم گدایی نکته ای در کار کرد.
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود.
دولت هم در شرایط موجود توان، زیرساخت و البته بودجه و شاید جربزه واریز مبلغی پول به حساب این دست صاحبان مشاغل و کارگران ندارد. دولت به زور با هزار منت از اقشار آسیب پذیر حمایت کند!
پس ناچار است هم هشدار بدهد هم بازگشایی کند.
