متین

پست وبلاگ طرقه

به نام حضرت رئوف...

اصولا میانه خوبی با موبایل و تلفن و امثالهم ندارم. ولی اگر قرار بر استفاده از این ابزارها باشد موبایل را آنهم به خاطر sms اش ترجیح می دهم. در بسیاری از مواقع پاسخ بسیاری از تماس ها را نمی دهم تا طرف مقابل sms  ی منظورش را بیان کند. این طور مطلب طرف مقابل برایم قابل تفکر است و مجبور به جواب در آن لحظه ی بخصوص نیستم. شماره ی ناشناس را هم که اصلا "شجریان وار" جواب نمی دهم. همه اینها مقدمه بود به اینکه چند روز پیش یکی از دوستان sms ی با این مضمون برایم ارسال کرد:

ختم 3 میلیون صلوات جهت شفا یافتن کودک 4 ساله(متین) از سرطان به لطف و مرحمت خدا. سهم شما 5 صلوات و ارسال به 5 نفر. لطفا قطع کننده ی این زنجیر نباش.

معمولا در این فاز پیامک می زند. یا دعایی یا فلسفی یا شاعرانه.  منم که چون اصلا جوابی برای چنین sms هایی ندارم در دنیای مجازی فقط شرمنده اش می شوم. ولی این یکی مرا به دوران کودکی برد. ایامی که در حرم امام رضا(ع) قبل از اینکه زیارت نامه بخوانم پشت جلد آنرا نگاه می کردم . البته منظورم آن زیارت نامه های قطع پالتویی نازک است که با الله اکبر. الله اکبر. کبیرا کبیرا و الحمد لله ...شروع می شده است. غرض با تورق دنبال داستان آن خواب هایی بودم که امام رضا به خواب خدام می آمده و به او سفارشات جالبی در مورد پوشش و آرایش بانوان می کرده است.  و در نهایت هر کس این داستان را بخواند و پشت 5 زیارت نامه ننویسد سونامی یا زلزله ژاپن خانمانش را بر باد می دهد. آن روزها هم این نوشته ها برایم مضحک بود چه رسد به الان که ادعای روشن فکر مآبی دارم. البته الان که فکر می کنم متوجه می شوم یا آن خدام کذایی به نوعی بیماری روانی مبتلا بوده یا آن نویسنده . البته باید شرایط خاص حرم رضوی را هم به موارد بالا افزود. غرض این sms  را هم گذاشتم کنار آن داستان ها.

شب هنگام در رختخواب واقعا گرم و نرمم حسب عادتی که دارم مشغول چک کردن  sms  هایی شدم که آنروز برایم ارسال شده بود و حذف کردن خزعبلاتش. وقتی به پیامک مذکور رسیدم با خود گفتم من که این sms  را برای 5 نفر نخواهم  فرستاد لااقل سهم خودم 5 صلوات را بفرستم.کم کم گفتم خب سهم 5 نفر دیگر را هم بفرستم. کلا می شود 30 تا. راستش را بخواهید دلم سوخت برای آن بچه های کچل معصوم. و این تازه اول برنامه است حین فرستادن 30 صلوات نکته ای دیگر به ذهنم خطور کرد( این خاصیت رختخواب حقیر است. بسیاری ار مشکلات و مسائل حل نشده در روز را در رختخواب حل می کنم. اصلا سیالی ذهن را به ارمغان می آورد. الان هم در رختخواب می نویسم تا سر فرصت تایپ کنم.)

این ابتکار اگر از طرف پدر و مادر متین بوده باشد چه؟ استیصال آنها را تا کجا کشانده؟ پدر و مادری که دستشان از همه چیز کوتاه است. آنچه دارند یک ذهن خلاق است و امید به پروردگار.

برای یک لحظه روحم مچاله شد. ( تجربه کرده اید این حس را؟ همه چیز درونتان فرو می ریزد. روحتان مانند کاغذی که مچاله می شود و در هم فرو میرود). پدر و مادری که با هزار امید و آرزو منتظر تولد کودکی هستند. با خون دل به 5 سالگی می رسانندش... ناگهان سرطان.

حکمتش چیست خدا می داند. حکیم اوست ولی خداوند نصیب هیچ انسان معتقدی نکند. امتحان سختی است. پنچرت می کند.

علی ای حال من که sms  را برای کسی نفرستادم ولی شما لطفا 5 صلواتتان را بفرستید. ان شا الله کارگر افتد.

ته دیگ:

* سرمان مدتی است حسابی شلوغ است. مشغول در و پیکر نصب کردن به جایی هستیم.

*می خواستم در پستی تشکر ویژه ای کنم از ایرج طهماسب و حمید جبلی به خاطر خلق شخصیت های نوروزی جدید مانند پسر عمه زا و ببعی و فامیل دور. کلی در ایام نوروز مشعوف شدیم. اصولا فقط با آنها مشعوف شدیم. بقیه همه مزخرف بود و کلیشه ای.

* جدید ترین ورژن این پیامک ها رو الان دریافت کردم. نوبره والله...

۱۰۹ روز مونده به تولد امام زمان.روزی ۱۰ صلوات می شه ۱۰۹۰ تا. این پیامو واسه ۱۰ نفر بفرست می شه ۱۶۰ تومن. بیا یه بار واسه امام زمان ۱۶۰ تومن خرج کن!!!

چه منتی هم می زاره سر امام زمانش!!! عصر جمعه تازه داشت خوابم می گرفت. صدای زنگ گوشی. با هزار شور و شوق بدوی و پیامک را باز کنی و چنین متنی ببینی. چه حالی می شی؟؟؟

راستشو بگم: فکر کنم همه ی اینها حربه مخابرات باشه برای تلکه مردم. یکی نشسته تو پینت هوس شرکت مخابرات و برای اینکه جیب مخابرات رو پر کنه با سو استفاده از احساسات رقیق ملت داره چنین پیامک هایی رو تولید می کنه و حقوق کلانی به جیب می زنه...

طرقه

پست وبلاگ طرقه

به نام حضرت رئوف

سلام علیکم. یا الله. خوش آمدید. کلبه محقر ما را منور فرمودید. اگر قصدتان آوردن چشم روشنی است حسابی چشم هایتان را باز کنید چیز بدرد بخور بیاورید. نبینم پولتان را بدهید از این شیشه و کریستال های ترکیه بیاوریدها. اگر فصدتان آوردن شیشه و کریستال است ترجیحا فرانسوی، ایتالیایی یا آلمان غربی. یوگوسلاوی هم بد نیست!!!

عده ای که شرمنده کرده اند و صدای بع بع، ببعی شان گوش فلک را کر کرده لطف کنند یونجه و کاهش را هم زحمت بکشند که حسابی پروارش کنیم بعد. حیف است الان. می گویند بعد از عید قیمت گوشت هم مثل قیمت نفت جهانی محاسبه می شود. بع بع...

سال 89 تمام شد.

سالی که برای ما سرشار بود از پرواز ارواح. از ختم و چهلم تا سالگرد و نوعید. عوض گردش و تفریح "ویک ایند" رفتیم گورستان. البته من که عمرا. اصولا با اموات میانه خوبی ندارم. خدا امواتتان را بیامرزد.انصافا جناب عزراییل پارسال سنگ تمام گذاشت و شعار همت و کار مضاعف را در حد اعلا عملی نمود. پارسال درآمد سازمان بهشت زهرا اینقدر بالا بود که برای مرده شور خانه اش هیتر گازی نصب کرد تا اموات و اموات شور نچایند.(بنده در جریان کم و کیف امور می باشم که عرض می کنم. حرفم معدوی نیست). البته کهن سالان بزرگوار خاندان ما الان 2 سال است که عزرائیل را کنترات برداشته اند و عزراییل هم پیمانکاری می کند برایمان. هفت یکی نیامده نوبت ختم دیگری است. حسابی افسرده شده ایم.نثار ارواح تازه گذشتگان الفاتحه مع التمر التازج من البم مع الحلوا و میشکا...

خدا می داند چقدر دلم لک زده برای عروسی. خودش هم از آن عروسی هایی که مجری و کارگر و رقاص و قصاب و ... همه اش خودمان باشیم. آی لذت می دهد 2 روز قبل عروسی داماد را با هزار ادا و اطوار ببری حمام عمومی و حسابی لیف و کیسه اش کنی و با آمپلی فایر اجاره ای بیفتی دنبال ماشین عروس و شاداماد را مشایعت کنی. حسابی از مراسم عکس بگیری و بعد از ظهور عکس ها متوجه بشی با همه ارکان عروسی حتی با گوسفند قربانی اش عکس داری ولی با شاداماد عکسی نگرفته ای... امسال خرداد ماه یکی از این عروسی ها داریم. از الان داریم مقدمه چینی می کنیم براش.

سال 89 گذشت. سالی که خداوند باریتعالی بسیاری از حرف ها و دعاهای شوخی مان را جدی گرفت و محلی به خواسته های جدی مان نگذاشت. هر چی موقع دلشکستگی و دلتنگی خواستیم نگرفتیم. عوضش هر چی موقع شادی و شنگولی از روی شوخی از خدا خواستیم 24 ساعت نکشیده دستمان بود. اصلا کی میگه خدا در قلب شکسته است؟ البته شایدم ما در لحظات دلشکستگی شاد و شنگول بودیم. نه؟

سال 89 سالی بود که با گله ای از اصحاب فیل سروکله زدیم و نهایتا گزیده شدیم.

سالی که هر 12 ماهش کمبود اعتبار بود و بی پولی. سالی که سالی دوازده ماهش حقوقمان لااقل در خوش بینانه ترین حالت با یک ماه تاخیر پرداخت شد.

سالی که تعدادی از دوستان به جمع متاهلان مشرف شده و ما را فیض دیدار و رفت آمد محروم کردند.(بی ظرفیتها!!!)

سالی که شوخی شوخی صاحب 3 دانگ باغ شدیم و در سرما و گرمایش فقط جوجه کباب خورده و تا خرخره تفریح کردیم.

سالی که تعدادی نام و نام خانوادگی به دفترچه تلفن موبایلمان افزودیم و این یعنی گسترش دوستی ها و روابط. البته به امید روزی که هر ایرانی بنیامین را بشناسد(راه تو را می خواند یا هیچ کس تنها نیست).

سالی که فیزیکدان شدیم.!!!(بدون شرح)

سالی که هر بلایی سرمان آمد خندیدیم و گفتیم عیب نداره. سالی که قضا و قدر را از شدت بیخیالی شرمنده کردیم.

سالی که حسابی ساندویچ خوردیم.

سالی که بدون امضا زدن یک نامه کذایی گاهی یک ساعت گاهی دو ساعت گاهی تا 5 صبح اضافه کاری کردیم که همت و کار مضاعف کرده باشیم و روی رئیس جمهور را که در خوشبینانه ترین حالت تا 2 صبح در جلسات هدفمندی یارانه ها شرکت می کرد سفید کردیم.

راستی امسال پول هدفمند شدن یارانه ها را گرفتیم.(البته حضرت پدر گرفتند)

پارسال تعطیلات نوروز میهمان زینبیه دمشق بودیم. سوم شعبان و اول محرم میهمان بین الحرمین کربلا. 28 صفر را هم مثل چند سال اخیر میهمان امام رئوف. این روزها به همه 365 روز سال می ارزید.

خلاصه سال 89 هم آدم نشدیم....

یا حق...

ته دیگ(قازماخ)

1- به طرقه خوش آمدید. شاید سه یا چهار تا وب دیگه به این نام تو دهکده جهانی پیدا کنید ولی این یکی یه چیز دیگه است. آخه این طرقه اسامی خدا رو رو کاغذ نسوز نوشته و با خودش میبره سمت خورشید.

2- ورای شوخی اسم با مسمائیه. اسم مهم نیست. مهم محتوی است.

3- اگه فرصت داشتید شاهکار کیهان کلهر تو آلبوم "شب سکوت کویر" محمدرضا شجریان به نام طرقه رو گوش کنید. اون وقت با طرقه تا خورشید پرواز می کنید و با طرقه می سوزید.