غربزدگی

از دوران دبیرستان توصیف غرب زدگی را شنیده بودم. همان ایام خیلی از کتاب های جلال را خواندم اما برای مطالعه غرب زدگی توفیق نداشتم. علیرغم اینکه چند بار از کتابخانه آنرا به امانت گرفتم یا یک جلد از آن را خریداری کردم...
اما این روزها که عزمم در مورد مطالعه کتاب هایی که از تاریخ خریدشان مدت ها گذشته، جزم است...
رفتم سراغش...
هنوز هم خیلی از تحلیل ها و تفسیرهای جلال از جامعه مصداق دارد. هنوز هم غالب نسخه های او برای عبور از غربزدگی، شفاست...
و البته چقدر در غالب موارد نزدیک است نسخه های جلال به نسخه های مقام معظم رهبری...
بخشی از این کتاب خیلی جالب بود. ببینید:
ما درست از آن روز که امکان شهادت را رها کردیم و تنها به بزرگداشت شهیدان قناعت ورزیدیم، دربان گورستان ها از آب درآمدیم

گفتا من آن ترنجم

گفتا من آن ترنجم داستان زندگی مولاناست، از منظر و زبان حسام الدین چلبی که از مریدان خاص مولانا بوده و در سالهای پایانی زندگی وی، به عنوان خلیفه انتخاب می شود.
کتاب تالیف محمد قاسم زاده است و انتشارات روزبهان که همان انتشارات نادرابراهیمی است، آنرا چاپ کرده.
نثر کتاب روان و خواناست...
از پله پله تا ملاقات خدای عبدالحسین زرین کوب، روان تر است. قاسم زاده صرفا به داستان پرداخته و سعی کرده مانند زرین کوب، از ارائه تحلیل و نظریات ادبی دور بماند. در کتاب قاسم زاده بر خلاف کتاب زرین کوب، کمتر می توانید از ابیات و اشعار مولانا سراغ بگیرید.
اما از منظر من مهم ترین وجه ممیزه گفتا من آن ترنجم از پله پله تا ملاقات خدا، توصیف بسیار زیبا و رئال قاسم زاده از مجالس سماع و مکاشفات و حالات شخصی حسام الدین از سماع است. به گونه ای که مخاطب کاملا به ذهن حسام الدین هنگام سماع اشراف دارد.
از قاسم زاده پیش از این چیدن باد را هم خوانده ام. کتابی درباب زندگی رضاخان پهلوی. با تاکید بر دوران تبعید.آن هم داستانی است و خوانا...
 

مقتل امام حسین (ع)

مقتل امام حسین (ع) را علامه عسگری بسیار خوانا و مختصر به رشته تحریر درآورده...
برای من که اولین کتاب مقتل بود که توفیق مطالعه اش را داشتم، مطالعه این کتاب تجربه خوبی بود. اگرچه در برخی موارد مانند وداع امام حسین (ع) یا غارت خیمه ها، نویسنده سکوت کرده ولی شیوایی قلم و اختصار مباحث باعث جذابیت مضاعف کتاب شده...
اما مطالب مهم تر سلیقه بسیار خوب تیم هنری کتاب است. طرح جلد مفهومی بسیار زیبا و صفحه بندی حرفه ای و هنرمندانه کتاب در عین استفاده از تمام قابلیت های چاپ دورنگ جهت ارائه مباحث افزوده، در قالب پانوشت و تحشیه، به گونه ای که اولا سررشته مطلب از دست مخاطب خارج نشود و ثانیا مخاطب را سردرگم ننماید، به شدت تحسین برانگیز و قابل الگو برداری است.
خلاصه کتابی بود که حالمان را بهتر کرد. از لحاظ محتوا، گرافیک و چاپ کلی مطلب آموزنده برای من داشت.
ضمنا:
اعظم الله اجورنا و اجورکم بمصابنا 

سه دیدار

سه دیدار
کتابی دوجلدی با عنوان سه دیدار.
جلد سوم این سه گانه به دلایل نامعلومی مفقود است ظاهرا...
کتاب نثر خوبی دارد. داستانی. اما مخاطب را اسیر نمی کند. مخاطب با داستان گره نمی خورد. شاید چون داستان شلخته است. برش هایی از مقاطع زمانی زندگی امام راحل از کودکی تا نوفل لوشاتو به صورت گذرا...
کتاب مالامال از پرش های زمانی و محتوایی است. از کودکی امام به ذهنیات نویسنده، از ذهنیات نویسنده به دوران جوانی امام و بعد دوباره کودکی.
این خصیصه کتاب، خواننده ای چون من را که به خواندن داستان های خطی بیشتر عادت دارم و آن سبک بیشتر می پسندم، آزار می دهد.
ضمنا در تمام مدت مطالعه نتوانستم با مباحثی از کتاب که با عنوان دیدار اول تیتر خورده اند، رابطه بگیرم. اصلا نفهمیدم چیستند.... گویی بحث از عالم ذر است! همه را گذشتم. خوانده یا نخوانده. حتی حوصله مطالعه روزنامه ای اش را هم نداشتم. به گمان فقط باید خود ابراهیمی توضیح دهد این فصول چیستند.
ضمنا نگاه نویسنده یا مورخ به آیت الله بروجردی را نپسندیدم. نگاه تندی بود به مرجعیت عالم تشیع. ای بسا کمی باید محترمانه تر می بود.

شوهر آهو خانم

بلاخره تمام شد.
رمانی ۸۰۰ صفحه ای که ظاهرا انتشارات نگاه، فقط آنرا ۲۷ بار چاپ کرده...
داستانی به شدت زنانه و زنانه پسند...
مطول و دارای حشو و اضافات زاید.
به ضمیمه تلاش نویسنده برای اظهار فضل و ارائه معلومات خود در جای جای داستان.
اما یک دائره المعارف خوب از ضرب المثل ها و تمثیل های فارسی.
نویسنده خیلی خوب و بجا از ضرب المثل ها و تمثیل های فارسی در داستان استفاده کرده. به گونه ای که علاوه بر آشنایی با عبارات تمثیلی، محل کاربرد و منظور تمثیل نیز بخوبی روشن می شود.
خلاصه من نپسندیدم.
 

جای خالی سلوچ

خیلی حالم خوب بود!!!
عباس و مرگان هم مزید بر علت شدند...
چقدر تلخ است نبودن سلوچ!
سگ صاحاب اینقدر خوب نوشته که نمی شود کنارش گذاشت...
ای لعنت به بیکاری

شام خانوادگی

کتاب کثیفیه...
اعصاب می خواد خوندنش...
تخیل و ترس امدم رو به بدترین شکل ممکن به بازی می گیره...
گاها چندشناک میشه اوضاع...
مجموعه چند داستان کوتاه کثیف در ۱۲۰ صفحه...
نمی دانم شاید در این روزهای سخت و سرشار از نگرانی نباید سراغش می رفتم...
از کتابخانه برداشتم تا فراموش کنم اوضاع را ولی بدتر شد... خیلی بدتر...
 

نخل و نارنج

آقا وحید یامین پور را اول از رسانه ملی، بعدتر از گوگل پلاس می شناسم. سر موضوعی هم بکبار در گوگل پلاس به پر و پای هم پیچیدیم...
یادش بخیر...
اعتراف می کنم که تا قبل از نخل و نارنج هیچگاه برایم آدم چسبی نبوده! معمولا نسبت به نوع نگاهش به مسائل سیاسی و اجتماعی انقلت داشتم ولی...
نخل و نارنج را باید خواند...
یامین پور در نخل و نارنج غوغا کرده...
جای وحید بودم رسانه و ... را رها می کردم و رمان می نوشتم. بهتر بگویم کاش یکی شعورش بکشد وحید را تکلیف شرعی کند که اینجور درباره برخی شخصیت های تاریخ داستان بنویسد. 
تاثیر و مفهومی که یامین پور از قبل نخل و نارنج بر مخاطب می گذارد، از صدها اثر تلویزیونی یا مناظره اجتماعی و سیاسی فراتر است...
بیان بخش هایی از تاریخ علمای تشیع در بستری از تاریخ ایران که مقارن با جنگ جهانی دوم است، با تبیین یکی از مباحث کلیدی و البته سهل و ممتنع برای نسل امروز، یعنی ولایت فقیه و جهاد در قالب نثری الهام گرفته شده از نثر نادر ابراهیمی در کتاب هایش، البته بسیار مبتنی بر روایات و آیات (برخلاف نثر ابراهیمی) در کنار تک جملات و عبارات بسیار زیبا و به یادماندنی، نخل و نارنج را یک اثر ماندکار و فاخر کرده است. 
چقدر جای این دست کتابهای داستانی که نویسنده علاوه بر زیبایی قلم، تسلط کافی بر مسائل فقهی، قرانی و روایی بحث داشته باشد خالی است و چقدر انگشت شمارند نویسنده های این چنینی...
اقای یامین پور بنویس بازم...
همینجوری بنویس...
اینجور کارات دل میبره...
توشه آخرتت میشه... #نخل_و_نارنج
#وحید_یامین_پور
#کتاب_خوب
 

سمفونی مردگان

یا رئوف...

تعارف چرا؟

اصلا نتوانستم با نویسنده، سبک نوشتار، شلختگی وقایع و زمان وقوع انها رابطه بگیرم.

احساس می کنم نویسنده سعی می کند با این شلخته نویسی ذهن مخاطب را درگیر داستان کند، در حالی است که برخلاف غرض نویسنده مخاطب سررشته را از دست می دهد.

تعریف این داستان را در فضای روشنفکری زیاد شنیده بودم ولی باید اعتراف کنم این قرتی بازی ها به ما نیومده...

این دست کتاب ها را می خوانند که چادر و چارقد خود را سر چوب کرده و خروس وار بر بلندی اواز بیات نه به حجاب اجباری سر می دهند. 

خلاصه اینکه داستان باید اسکلت بندی درستی داشته باشه والا خواننده رو سرگشته و لایعقل می کنه.

تمت.

اسماعیل

یا رئوف...

اسماعیل...

از آن دست داستان ها و رمان هایی است که به محض شروع مجبوری تمامش کنی.

پیوستگی محتوایی فضای داستان و شخصیت ها وادارت می کند که اینقدر بخوانی تا به انتهای داستان برسی.

ماجرای یک جنون و عاشقی ... که تا صفحات پایانی کتاب معلق نگاهت می دارد.

اولین رمانی بود که از امیرحسین فردی خواندم. قلمش قدرت همپالگی هایش را ندارد. گرچه سعی می کند در توصیف جزئیات و روایت مو به موی انها از سید مهدی شجاعی و رضا امیرخانی جا نماند.

ولی داستان پردازی را خوب بلد است. واژگان را خوب گزینش می کند و با روحیه و احساسات مخاطبش خوب ور می رود.

فقط می ماند یک چیز: 

کاش جملات خوب و ناب بیشتر داشت، از ان جملاتی که دربدر دنبال ماژیک میگردی که هایلایتش کنی. اسماعیل را می سود بدون ماژیک خواند.